Het verhaal van Cynthia (teamleider)

In het team van Cynthia bij de kliniek ouderen en psychiatrische medische unit (PMU) in West-Friesland houden ze het roer recht ‘in tijden van corona’. Daadkracht is belangrijk, evenals een duidelijk richting. Dit komt niet tot stand zonder nauwe samenwerking. Cynthia: “We doen het samen, alle ideeën zijn welkom.”

Er komen veel beperkende maatregelen op jullie af, zoals 1,5 meter afstand houden. Hoe ga je daar mee om?

Cynthia: “Vandaag, dinsdag 24 maart, hebben we het verpleegkundig kantoor omgebouwd. We waren het er met elkaar over eens dat we de maatregel moeten proberen na te leven, maar hoe? We hebben met kasten gesleept en bureaus verder uit elkaar geplaatst. Dit is een praktische actie, waar veel achter zit, namelijk het gevoel dat je veilig kunt werken. Om die reden doen we de overdrachten nu ook 1 op 1.”

Op jouw afdeling verblijven ouderen en kwetsbare mensen. Mogen zij nog bezoek ontvangen?

"Nee, bezoek is uit den boze. Gelukkig krijgen we ondersteuning van de activiteitenbegeleiding van de groepsbehandeling van Frailty WF. Zij springen bij op de afdeling zodat er in kleine groepen activiteiten geboden kunnen worden. Zij vangen ook de afwezigheid op van de activiteitenbegeleiders van de afdeling die ziek zijn. Zo is er een hele mooie samenwerking tussen ambulante zorg en de kliniek ontstaan."

Hoe reageren de cliënten op de situatie?

“Dat is verschillend. Een van de maatregelen is dat iedereen nu zelf op de kamer eet. Eén cliënt heeft aangegeven dat ze dat eigenlijk heel fijn vindt, lekker rustig. Anderen vinden de maatregelen overdreven en snappen het niet. Op iedere kamer ligt een blaadje met instructies. We blijven herhalen.”

Deze situatie brengt stress en onrust met zich mee. Hoe houden jullie het vol?

“De situatie is opgeschaald, wat betekent dat er extra collega’s inzetbaar zijn om de druk er af te halen. Dat maakt al dat je er niet alleen voor staat. In deze tijd geldt nog meer: we doen het samen, alle ideeën zijn welkom en we nemen elkaars input serieus. Iedereen reageert anders, maar de rust bewaren is heel belangrijk. Op een gegeven moment zetten we de gevoelens aan de kant, is het rationeel denken en aan de slag. Sommige mensen staan in deze nieuwe situatie echt in hun kracht. Daar maak ik graag gebruik van.”

En jij als leidinggevende?

“Je wilt goede keuzes maken. Ik hoop bijvoorbeeld dat de ECT (Elektro Convulsie Therapie) door kan blijven gaan, maar ik ben afhankelijk van het ziekenhuis. Hoe lang kunnen we dat nog blijven bieden? Ik vind het belangrijk om met de behandelaar op 1 lijn te zitten en er samen voor te staan. Bij de andere teamleiders kan ik mijn zorgen bespreken, dat lucht op.”