Het verhaal van Martien (muziektherapeut)

“Ik geef al jaren muziektherapie binnen TBS-klinieken en heb dit ook op verschillende locaties opgezet. Vanuit deze ervaring ben ik door GGZ NHN gevraagd om muziektherapie binnen de Forensische Psychiatrie (FPA) op te starten. Ik ben in december 2019 hiermee gestart. Naast mijn werk binnen de psychiatrie ben ik ook onderdeel van de band Pater Moeskroen, dus ben ik op een andere manier intensief met muziek bezig.

Openheid voor nieuwe dingen

Ik werk nog maar kort binnen GGZ NHN maar wat mij direct opviel was de openheid, enthousiasme en de bereidheid van collega’s om mee te denken. Dat merkte ik in kleine dingen. Zo moesten we op zoek naar een werkruimte voor muziektherapie. Mijn ervaring op eerdere werkplekken is dat dit best vaak op weerstand stuit, vanwege de herrie die het gaat maken. Hier werd er juist enthousiast op gereageerd; je voelt binnen GGZ NHN echt een openheid om nieuwe dingen binnen te laten komen. Dat is heel leuk werken als je ergens nieuw aan de slag gaat, het geeft een heel welkom gevoel.

Ook collega’s binnen het management zijn heel toegankelijk en makkelijk te benaderen. De opdracht was ‘organiseer muziektherapie en ik mocht het helemaal zelf in gaan richten. Dit zou je het gevoel kunnen geven dat je in het diepe wordt gegooid’, maar er spreekt voor mij juist heel veel vertrouwen uit. Ik ben ondernemend en innoveer graag, dus deze benadering werkt voor mij heel goed.

Van rap naar een ballad

Ik werd heel blij dat er in de media aandacht was voor het recente onderzoek, waaruit bleek dat muziektherapie bijdraagt aan de gezondheid van cliënten binnen de forensische psychiatrie. Het blijkt dat de aandachtspanne wordt vergroot waardoor ook therapie een betere kans van slagen heeft. Dat is natuurlijk prachtig om te lezen!

Wat ik zelf ook heel mooi vind aan mijn vak is dat je muziek eigenlijk gebruikt om gedragsverandering te bewerkstelligen. Zo moeten cliënten sociale vaardigheden inzetten om tot een gezamenlijk muzikaal doel te komen: je moet met en op elkaar afstemmen om te zorgen dat het iets wordt. Cliënten die niet zo makkelijk kunnen samenwerken, of zich moeilijk kunnen voegen, zijn soms middels muziek daar wel bereid toe.

En natuurlijk grijpt muziek ook sterk in op emoties. Dit is vooral bij cliënten vanuit de forensische psychiatrie ook belangrijk, omdat zij zich vaak onvoldoende bewust zijn van hun gevoelens. Wat gebeurt er in je lichaam als je dit muziekstuk hoort, speelt of zingt? Ik heb jarenlang een client in de TBS kliniek begeleid. Die heeft heel lang keiharde, bombastische rap gemaakt. Maar gaandeweg begon hij steeds meer persoonlijke teksten te schrijven over zijn verdriet en berouw naar familieleden, over wat hij hen had aangedaan en schaamte hierover. In plaats van een rapbeat vroeg hij mij geregeld een subtiel pianodeuntje te spelen waarop hij een gevoelig liedje zong. Deze ontwikkeling is prachtig om te zien!

We zijn gestart!

We zijn bij de forensische psychiatrie met niks begonnen maar door de bevlogenheid van iedereen hebben we in zeer korte tijd: een muziekruimte, muziekinstrumenten en zijn er al cliënten aangemeld! Ik heb toen wel even staan juichen. In januari zijn we al met de eerste muziektherapie gestart! Ik ben heel trots dat dit zo snel van de grond is gekomen. Dit is zeker het gevolg van een open bedrijfscultuur, wat deze organisatie echt uniek maakt!”