Het verhaal van Twa (ervaringsdeskundige)

Twa is afkomstig uit Somalië. Zij werkt ruim een jaar als ervaringsdeskundige. Twa: “Ik ben enorm trots dat ik mijn verslavingsproblematiek heb overwonnen. Ik ben hard gevallen, maar ook weer opgestaan. Ik wil laten zien dat herstel mogelijk is. Mijn droom is om deze boodschap ook aan cliënten met een andere etnische achtergrond over te brengen”.

Barrière

“In Alkmaar is een grote Somalische, Turkse, Surinaamse en Marokkaanse gemeenschap. Ik weet dat GGZ NHN deze mensen veel te bieden heeft. Toch zie ik hen nauwelijks op onze herstelacademie. Dat vind ik jammer. Soms lijkt het alsof deze cliënten bij voorbaat naar andere organisaties worden verwezen, waar ze bijvoorbeeld met tolken werken. Mogelijk is er daarnaast ook nog sprake van een culturele barrière. Op de herstelacademie verwachten we dat de cliënt input levert; de kennis en kracht van de cliënt worden aangeboord. In veel niet-westerse culturen is dit niet gebruikelijk: je gaat naar een dokter, die jou beter gaat maken”.

Suiker

“Ik denk dat meer diversiteit op de werkvloer zou kunnen bijdragen om deze mensen beter te bereiken. In gesprek gaan met iemand met dezelfde culturele achtergrond voelt veiliger. Dat zag ik als kind ook bij mijn vader. Ik ben opgegroeid in Akersloot, een blank dorp. We waren, samen met een Turks gezin, de enigen met een andere etnische achtergrond. Wanneer mijn vader suiker nodig had, liep hij een blokje om waar het Turkse gezin woonde. Hij kon het natuurlijk ook aan de Nederlandse buren vragen. Maar blijkbaar voelde dit veiliger: wij zijn een beetje anders, wij begrijpen elkaar. Zo werkt het denk ik ook in de hulpverlening”.

Miscommunicaties

“Als kind vertaalde ik voor mijn ouders wanneer ze in gesprek gingen met instanties. Er ontstonden soms miscommunicaties, vooral door culturele verschillen. Mijn vader is een temperamentvolle man en spreekt luidt. Dat past ook bij onze cultuur. Anderen dachten dat hij boos was, werden vervolgens bang en daardoor verliep het gesprek anders.

Deze miscommunicatie zie ik soms ook op de werkvloer bij GGZ NHN. Ik had met collega’s bijvoorbeeld een intake via beeldbellen, met een Marokkaanse man. Zijn vrouw en kinderen waren ook thuis. Hij was niet erg spraakzaam en kwam niet tot een hulpvraag. Mijn collega twijfelde sterk over de motivatie van deze man en het gesprek liep spaak. Ik voelde echter dat schaamte een grote rol speelde. Hij kon niet open over zijn problemen praten in aanwezigheid van zijn vrouw. We nodigden hem uit voor een gesprek met hem alleen. Toen was hij een stuk opener, meer in contact en kwam uiteindelijk tot een hulpvraag. Dit geeft aan hoe belangrijk het is om je bewust te zijn van de invloed van cultuur in de hulpverlening.”

Mogelijkheden

“Ik voel me helemaal thuis bij GGZ NHN. Ik krijg veel vertrouwen en ruimte bij om mezelf te ontwikkelen. Ik zei laatst gekscherend tegen mijn manager dat ik hier zou kunnen doorgroeien tot psycholoog of psychiater. Zij antwoordde dat bij GGZ NHN alles mogelijk is. En dat is ook hoe ik het ervaar. Naast een groot aanbod van verdiepende cursussen word ik ook op de werkvloer gestimuleerd om mezelf te laten zien en mijn vleugels uit te slaan. Ik werk hier nog niet zo heel lang maar dankzij het vertrouwen dat ik krijg, durf ik nu mijn verhaal te vertellen.

Het meest trots ben ik op mijn team. We dragen dit werk samen en doen het met veel toewijding. Hierdoor bereiken we veel. Ik had een aantal jaar geleden niet kunnen denken dat ik nu in zo’n fijne omgeving zou werken. Ik voel me gezegend en dankbaar”.