Het verhaal van Wiljo (triagist)

In zijn werk beoordeelt Wiljo crisismeldingen en welke zorg er op dat moment nodig is.

“Ik ben Wiljo Meester, triagist Meldpunt crisisdienst wat kan ik voor u doen’. Met deze woorden neemt Wiljo Meester de telefoon van de crisisdienst van GGZ Noord-Holland-Noord op. Beleefd en duidelijk, want dat vindt hij, na een lange carrière in de ggz, nog steeds belangrijk.

“Triagisten zijn de poortwachter van de psychiatrie”, zegt Wiljo. “Je bent het visitekaartje. Je hebt te maken met veel partijen die allemaal contact opnemen in een crisissituatie: ziekenhuizen, meldkamer, politie, huisartsen, crisisdienst jeugd… Zij doen allemaal een beroep op jou.”

Urgentie

“Degene die belt ervaart een ontzettende druk. De valkuil van de triagist is dat je de urgentie die zíj er aan geven klakkeloos overneemt”, vertelt Wiljo. “In een dienst krijg je een aantal aanvragen binnen en moet je bepalen hoe snel een team daar naar toe moet. Wat gaat voor en wat kan wachten? Aan de hand van de triagewijzer bepaalt de triagist wat de urgentie is. Daar zijn namelijk duidelijke criteria voor. Maar ook vind ik het belangrijk om de culturen van de verschillende partijen te kunnen duiden. Bij de politie of ambulance heerst een andere cultuur en als triagist zul je hun taal moeten spreken.”

Onvoorspelbaar

De dag van een triagist ziet er nooit hetzelfde uit. Het werk is in hoge mate onvoorspelbaar. Je weet dat er gebeld gaat worden, maar niet wanneer. Een groep van in totaal van 14 triagisten staat 7 dagen per week, 24 uur per dag klaar. “Ik werk nauw samen met een aantal teams bestaande uit een sociaal psychiatrisch verpleegkundige en een arts”, vertelt Wiljo. “We hebben goed contact en kunnen op elkaar terugvallen. Je kan altijd sparren. Sinds kort hebben we ook 2-maandelijks intervisie, om meer te leren van de situaties die we hebben meegemaakt. Ik krijg er steeds meer zicht op of ik het juiste besluit hebt genomen. Het is een kwestie van vlieguren maken,” legt Wiljo uit. “Toch vaar ik niet op routine! Het gaat om je intuïtie en deskundigheid. En om scherp blijven: heb ik wel of niet iets gemist.”

Veilig

In 2018 stond Wiljo aan de wieg van deze nieuwe functie in de crisis-ggz. Hij had toen al brede werkervaring als psychiatrisch verpleegkundige, maar hij deed ook relevante ervaring op buiten de ggz. Hij hield zich, samen met een psychiater, jarenlang bezig met het wereldwijd repatriëren van mensen uit het buitenland. De functie van triagist is waarschijnlijk de laatste van zijn carrière; Wiljo heeft de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Hij ervaart dit als een mooie afsluiting, ook al tekent hij graag nog een jaartje bij.

“In deze functie komt de werkervaring die ik eerder heb opgedaan mooi bij elkaar. Jonge collega’s raad ik aan om vooral eerst praktijkervaring op te doen, want dat helpt je een crisissituatie te beoordelen. En je moet jonge mensen beschermen… Bij de beoordelingen is de veiligheid van een situatie essentieel. Met name als er minderjarige kinderen bij een situatie betrokken zijn, wil je dat het voor hun veilig blijft en daarom overleg ik de politie of zij willen blijven. Je wilt tenslotte niet dat het alsnog mis gaat”.