Het verhaal van Raphael (psychiater en oud-voorzitter geneesmiddelencommissie)

Op het moment dat Raphael Schulte in de jaren ‘90 als jonge psychiater kwam werken bij toen nog de Willibrordusstichting werd er direct aan hem gevraagd of hij onderdeel wilde zijn van de geneesmiddelencommissie. Prima!, dacht hij. De commissie liet hem niet los; in 2018 nam hij afscheid als voorzitter. In die hoedanigheid voelde hij vertegenwoordigers van de farmaceutische industrie stevig aan de tand met zijn kennis van geneesmiddelen. Die gingen soms peentjes zwetend de gesprekken in.

De geneesmiddelencommissie in de jaren ’90

“Op het moment dat ik bij de geneesmiddelencommissie kwam, waren er ook een internist en een neuroloog bij de commissie betrokken, die fulltime in de psychiatrie werkten. Dit omdat er toen nog veel meer patiënten op het Landgoed Willibrordus waren opgenomen. Samen met een ziekenhuisapotheker vormden wij met z’n vieren de geneesmiddelencommissie in die tijd.”

“Onze hoofdtaken waren enerzijds het informeren van behandelaren over hoe je geneesmiddelen het beste kunt gebruiken en waar ze voor gebruikt kunnen worden. Anderzijds richtten wij ons op de nieuwe geneesmiddelen bij de farmaceutische industrie, zoals nieuwe antidepressiva en antipsychotica.”

Veel papier en face-to-face, weinig digitaal

“Veel tijdschriften lezen over onderzoeken en langsgaan bij de bibliotheek en publicaties opvragen: dat was hoe wij onze kennis vergaarden over nieuwe geneesmiddelen. Het was onze taak om kritisch te kijken welke geneesmiddelen we gingen gebruiken. Ook nodigden we vervolgens de farmaceuten uit om hen te ondervragen waarom hún geneesmiddel het beste was. Uit verhalen weet ik dat zij niet zonder zenuwen over de drempel stapten. Vervolgens vormden we een mening en publiceerden we hierover artikelen.”

Trends in de psychiatrie

“Toen ik startte bij de geneesmiddelencommissie draaide het binnen de psychiatrie veel om psychotherapie. Vervolgens werd er veel met systeemtherapie gewerkt en daarna kwam de tijd van de biologische psychiatrie. En nu werken we met herstelpsychiatrie. Ook als je meegaat in die trends, is het belangrijk om het gehele plaatje te zien. ‘Medicatie’ is een constante factor die niet uit het oog mag worden verloren. Anders dreig je patiënten te kort te doen.”

Expert worden in je werk

“Vanaf de zijlijn kijk ik nu met veel plezier naar de geneesmiddelencommissie onder leiding van Selene. Dat doet zij super en daar ben ik heel blij mee”, vertelt Raphael enthousiast. Met meer dan 30 jaar ervaring kan Raphael ook heel goed uitleggen waarom onderdeel zijn van een geneesmiddelencommissie zo leuk is. “Het werkt heel fijn om je volledig te verdiepen in een bepaald onderwerp en daar expert in worden. Je hoeft niet meer op de meningen van anderen te varen, omdat je zelf onderzoek hebt gedaan. Het is echt leuk om dit samen te doen met collega’s die daar ook belangstelling voor hebben en graag kennis willen vergaren en uitwisselen. Jouw kennis als expert van de geneesmiddelencommissie kan écht impact hebben op de zorg, wat ten goede kan komen van cliënten. Dat maakt werken voor de geneesmiddelencommissie zo dankbaar!”

Heb je interesse om lid te worden van de geneesmiddelencommissie? Neem dan contact op met psychiater en huidig voorzitter van de geneesmiddelencommissie, Selene Veerman (s.veerman@ggz-nhn.nl).