Peter

“Ik werd opgenomen in de kliniek van de forensische psychiatrie in Heiloo. Het ging niet heel goed met mij. Er werd bij mij onder meer een persoonlijkheidsstoornis gediagnosticeerd. De afspraak was dat ik gesprekken met een zogenoemde ‘behandelaar’, een psycholoog, zou hebben.

Ik zag enorm tegen deze gesprekken op, ik vertrouwde niemand meer. Ik had helemaal geen zin om over mijn jeugd en überhaupt over mijn leven te praten. Was er zelfs fel tegen gekant. En deze aversie werd alleen maar sterker toen men mij ook nog voorstelde om aan groepsgesprekken mee te doen. Ik zou dan de voor mij ‘intieme’ zaken, zaken waar mijns inziens niemand wat mee te maken heeft, met anderen moeten delen. Ik realiseerde mij toen niet voldoende dat zij, die anderen, met gelijksoortige problemen zaten. En dus mogelijk ook met dezelfde gevoelens ten opzichte van een groepstherapie, er in een groep over te moeten praten. Ook zij zullen niet echt blij geweest zijn met een behandeling waar emoties, lachen maar zeker ook huilen, deel van uitmaakte.

Maar door de gesprekken met de behandelaar ontstond er langzaam aan een vertrouwensband en deze wist mij ervan te overtuigen dat de te voeren gesprekken mij inzicht zouden geven in de ‘verstopte’ problemen waarmee ik worstelde. Zij het met tegenzin, maar uiteindelijk stemde ik toch in met de gesprekken met de behandelaar en later ook met de genoemde groepstherapie. Soms waren dit wel heel heftige gesprekken waarbij wij als patiënten elkaar prezen, maar ook in correcte termen corrigeerden. In dit soort gesprekken hielden de behandelaren dan ‘een vinger aan de pols’ maar lieten de gesprekken voor een goed deel door onszelf voeren, stuurden dan hoofdzakelijk en gaven adviezen.

Inmiddels, een aantal jaren verder waarin ik veel gesprekken heb gehad met therapeuten en met ‘medestrijders’, weet ik dat ik veel gewonnen heb bij mijn behandeling. Ik voel mij nu een heel stuk zekerder van mijzelf en durf op mijzelf en mijn handelen te vertrouwen. Eerder was dit zelfvertrouwen grotendeels zoek.

Het mijzelf leren kennen en met hulp van de therapeuten de valkuilen te hebben ontdekt, heeft mijn leven emotioneel een stuk duidelijker en daarmee gemakkelijker gemaakt. Ik zal nu minder snel in oude valkuilen stappen, minder snel de oude fouten maken waardoor ik ‘betrouwbaarder’ voor mijzelf, maar ook voor de ander ben.”