Irene (16 jaar) leerde omgaan met depressies

“Ik ben nu 16 jaar en zit eigenlijk al lange tijd niet lekker in mijn vel, maar daar wilde ik met niemand over praten. Mijn vriendinnen zeiden dat ik er op school over moest praten. Toen ik dat deed, zei de mentor dat ik me aan moest melden bij GGZ NHN en dat ik tegen mijn ouders moest zeggen hoe slecht het met me ging. Ik voel me thuis niet op mijn gemak, kan niet met mijn ouders praten. In de klas heb ik veel ruzie met klasgenoten en in het verleden werd ik weleens gepest vanwege mijn uiterlijk. Daarom ben ik heel negatief over mijzelf gaan denken. Op een gegeven moment ging ik mijzelf pijn doen door te krassen. Ook sliep ik steeds slechter en piekerde ik veel en had ik helemaal geen zin om leuke dingen met vriendinnen te doen. Dan ging ik bijvoorbeeld met hen uit, had het heel even gezellig, maar als ik dan weer alleen was, begon ik weer te denken over wat voor zin het allemaal heeft.

Bij GGZ NHN leerde ik om te praten over mezelf, wat ik voelde en dacht. Ik merkte dat ik mezelf heel langzaamaan wat leuker begon te vinden. Mijn therapeut zocht samen met mij naar dingen die ik goed kon en waar ik trots op kon zijn. Zoals mijn doorzettingsvermogen en dat ik goed kan sporten. Op een gegeven moment vonden ze dat we met mijn hele gezin gesprekken moesten hebben. Dat vond ik heel spannend en ik wilde dat eigenlijk helemaal niet. Maar na een poosje, toen we dat een paar keer hadden gedaan, merkte ik hoe fijn het is om met mijn ouders te praten en ook beter contact te hebben met mijn broertje en zusje. Heel soms vind ik het nu zelfs gezellig thuis. Dat had ik een jaar geleden niet durven denken!!”